15 oktober 2014

Onze 'laatste' dag in New York is alweer aangebroken. Morgen is het namelijk enkel nog ontbijten, inpakken, uitchecken en instappen in de taxi die ons naar de camper gaat rijden.

De ochtend starten we weer met een zalig ontbijt. Je kan New York niet in gaan op een lege maag, toch?!

Daarna met de taxi verder. Ideaal en zo makkelijk 'aan te houden'. We zien een taxi. Is het lampje uit, is die bezet. Lampje aan, zwaaien maar en hij stopt. Omdat ons reisgezelschap net te groot is voor 1 taxi, splitsen we ons op. (O)pa en (o)ma in een taxi. Wij in de ander. Rijdt ons maar naar het Museum of Modern art. Zien we elkaar daar. En wij maar wachten... en wachten.. en wachten.... Toch maar even bellen. Ja wij staan aan de voorkant. Oh.. Jullie aan de andere kant... Nou dan lopen we naar 5th avenue. Zien we elkaar daar. En wachten.. en wachten... en toch maar bellen. Oh jullie staan op six.. *zucht* nou ja. We hebben elkaar gevonden hoor.. Uiteindelijk. ...

We hadden Tygo beloofd naar een echte speelgoedwinkel te gaan. Die hadden Ocko en ik gisteravond gezien. F.A.O. Schwarz... Hop! Daar gaan we!

Maar na een blok of 10 kom je er dan weer achter dat je... Jawel.. die verkeerde kant op bent gelopen.. Aarrghhhhhhhh

Dan maar terug lopen. Intussen hebben we ongeveer even veel gelopen als we met de taxi hebben gereden. Of overdrijf ik nu een beetje op de Amerikaanse wijze?!

We hebben de speelgoedwinkel in ieder geval gevonden. En hij was.. Groot.. Groter... Groots! Ogen uitgekeken, werden bij elke hoek groter. Geweldig! Tygo bleef hangen bij het thomas de trein en chuggington vak. We hadden niks anders verwacht :). 3 verdiepingen met speelgoed, zo'n beetje alles wat je maar wensen kan is er. En Tygo wenst uiteraard een trein. Suprissseee!!


Eenmaal buiten drinken we nog wat en besluiten we naar National Museum of Natural History te gaan.
Wat een uhmm... bijzonder museum. Fantastisch mooi. En een fantastisch doolhof. Voor ieder wat wils. Ocko en Tygo zijn naar Spiders Alive geweest. Met.. Jawel.. Levende spinnen. Gelukkig wel in een terrarium anders was ik heel dat museum niet in gegaan.

Kreeg er de kriebels alleen al van bij het idee. Pap, mam en ik dachten Ocko en Tygo wel bij de uitgang van deze 'show' te vinden. Maar ja.. Als die dachten ons wel in het café te vinden. Kan je ver zoeken. Dan zien elkaar wel bij de opgezette olifanten. We zijn (voor het gevoel) 1 uur aan het zoeken geweest. Vraag je het aan mmedewerkers en die sturen je allemaal een andere kant op. Wat een lol moeten die hebben gehad. Sommige Amerikanen... Net Nederlanders ;).

Maar ook daar hebben we elkaar wederom gevonden. Toch prettig en door het verdwalen hebben we wel veel van het prachtige museum gezien. Moeite waard om nog eens te gaan, zonder te verdwalen en oh ja... zonder kleine kinderen. Heb er geen 1 gezien die het uitstekend naar zijn of haar zin had...

Op naar het hotel maar, lekker gaan eten nog in een restaurant en na een prachtige dag maar lekker uit eten, terug naar hotel en bekaf naar bed.

pap en mam gingen nog op stap!